شایدبیایی؟!...سینا6/6/1389درساعت12:32ظهر

سرشک نیاز

دلی که پی تو ره یافت ، باز پس نرود

هواگرفته عشق ، از پی هوس نرود

به بوی زلف تو دم می زنم در این شب تار

وگرنه چون سحرم بی تو یک نفس نرود

چنان به دام غمت خوگرفت مرغ دلم

که یاد باغ بهشتش در این قفس نرود

نثار آه سحر می کنم سرشک نیاز

که دامن توام ای گل ز دسترس نرود

دلا بسوز و به جان بر فروز آتش عشق

کزین چراغ تو دودی به چشم کس نرود

فغان بلبل طبعم به گلشن تو خوش است

که کار دلبری گل ز خار و خس نرود

دلی که نغمه ناقوس معبد تو شنید

چو کودکان ز پی بانگ هر جرس نرود

برآستان تو چون سایه سر نهم همه عمر

که هرکه پیش تو ره یافت بازپس نرود

از هوشنگ ابتهاج ( سایه )تهران آبان1328